تاثیر تنش خشکی بر عملکرد دانه، قوه نامیه و بنیه بذر گیاهان مادری سویا

تاثیر تنش خشکی بر عملکرد، قوه نامیه و بنیه بذرهای سویای تولید شده در مزرعه و آزمایشگاه بررسی گردید. آزمایش مزرعه ای در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 3 تکرار و بررسی آزمایشگاهی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار اجرا گردید.تیمارها شامل ارقام منوکین و ویلیامز و لاین اس.آر.اف×تی3، بذرهای تولید شده در شرایط آبیاری گیاهان مادری پس از مقادیر 50 (آبیاری مطلوب) ، 100 (تنش متوسط) و 150 (تنش شدید) میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A بود. نتایج نشان داد که بیشترین میزان عملکرد دانه مربوط به شرایط آبیاری مطلوب بود که در شرایط تنش متوسط و شدید به ترتیب 27 و 45 درصد این میزان کاهش یافت. نتایج آزمون جوانه زنی استانداردنشان داد که بیشترین میزان قوه نامیه مربوط به تیمار بذرهای حاصل از شرایط تنش شدید و رقم ویلیامز می باشد که نسبت به شرایط آبیاری مطلوب 24 درصد این میزان افزایش یافت. بذرهای حاصل از شرایط آبیاری مطلوب و ارقام منوکین و ویلیامز بیشترین میزان درصد جوانه زنی را داشتند و در شرایط تنش شدید 17 و 5 درصد نسبت به ابیاری مطلوب کاهش نشان دادند. در آزمون سرما، بذرهای حاصل از شرایط آبیاری مطلوب از بنیه بالاتری برخوردار بودند و در شرایط تنش شدید 46 درصد نسبت به ابیاری مطلوب این میزان کاهش یافت . در آزمون پیری تسریع شده، بذرهای حاصل از شرایط آبیاری مطلوب و تنش متوسط و رقم منوکین بنیه بالاتری داشتند و در شرایط تنش شدید رقم ویلیامز از بینه بالاتری برخوردار بود.

کلیدواژه ها:

آزمون جوانه زنی استاندارد ، آزمون سرما ، آزمون پیری تسریع شده