بررسی تراوایی و سیل خیزی واحدهای سنگی در زیر حوضه دنبلید، حوزه آبخیز طالقان

این پژوهش به منظور بررسی حساسیت سیل خیزی و تراوایی سازندها در زیر حوضه دنبلید واقع در حوزه آبخیز طالقان صورت گرفته است. بعد از آماده سازی عکس های هوایی و نقشه های مورد نیاز منطقه، واحدهای سنگ شناسی مورد بازدید میدانی قرار گرفت، در ادامه با استفاده از جداول موجود و بررسی شیب و تراوایی و کاربری زیرحوضه و همچنین نظر کارشناسی، نقشه های تراوایی و سیل خیزی حوضه رسم شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که 37/91 درصد از سطح زیرحوضه به سازندهای ناتراوا اختصاص دارد و شیب بالا در بعضی از سنگ های ناتراوا نظیر Ngc_ Vp _Ekv باعث تشدید کندی نفوذ و افزایش تولید سیلاب شده است، لذا 75/81 درصد از سطح زیر حوضه در رده سیل خیزی زیاد قرار می گیرد، 32/2 درصد از سطح حوضه به سنگ های با تراوایی متوسط و 63/8 درصد آن به سنگ های تراوا اختصاص دارد. همچنین 3/10 درصد از سطح زیرحوضه در رده سیل خیزی متوسط، 30/7 درصد در رده سیلخیزی نسبتاً زیاد و 65/0 درصد در رده سیل خیزی کم قرار می گیرد. نتایج گویای این موضوع است که جمیع شرایط در زیر حوضه دنبلید، سیل خیزی زیر حوضه را بالا برده است و با توجه به حضور 37/33 درصدی سنگ های مخرب آب (gy1,Ngm) ، ارائه راهکارهای مناسب مقابله با سیلاب با اولویت در مناطق حساس، ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

تراوایی ، سیل خیزی ، سازند ، طالقان ، دنبلید