تأثیر تنش کم آبی بر عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های ماش

محدودیت منابع آب و گسترش سطح زیرکشت با هدف افزایش تولید محصولات زراعی، اهمیت دستیابی به ژنوتیپ های متحمل به شرایط محیطی دشوار با راندمان مصرف آب بالا را آشکار می سازد. به منظور بررسی اثرات تنش کم آبی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام ماش، آزمایشی به صورت طرح کرت های یکبار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه ی تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرری در تابستان 1387 اجرا شد. تیمارهای مختلف تنش، شامل آبیاری در کل دوره ی رشد، قطع ابیاری در مرحله ی 6 برگی، قطع آبیاری در مرحله ی غنچه دهی ، قطع آبیاری در مرحله ی گلدهی و قطع آبیاری در مرحله ی تشکیل غلاف بود که در کرت های اصلی قرار گرفتند. ارقام ماش که در کرت های فرعی قرار داشتند شامل: پرتو، VC 6368 و Barymung-2بودند. تنش کمی آبی در مرحله ی گلدهی عملکرد دانه، تعداد غلاف دانه، تعداد غلاف بوته و تعداد دانه در غلاف را به ترتیب: 62% ، 46% و 18% نسبت به شاهد کاهش داد. تنش در مرحله ی تشکیل غلاف؛ وزن هزاردانه (20%) را به شدت کاهش داد. رقم پرتو در شرایط تنش و بدون تنش، نسبت به دو رقم دیگر از نظر صفات اندازه گیری شده ی فوق به استثنای وزن دانه برتری داشت. بیشترین عملکرد دانه از رقم پرتو و تیمار آبیاری در کل دوره ی رشد، و کمترین آن نیز از رقم VC6368 و تیمار تنش کم آبی در مرحله ی گلدهی بدست آمد.

کلیدواژه ها:

ماش ، کم آبی ، عملکرد ، اجزای عملکرد