مطالعه همزمان داکینگ ایزونیازید و تیاستازون برای یک گروه از پروتئین ها به عنوان اهداف دارویی بالقوه ضد مایکوباکتریومی

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 944

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IBIS04_049

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1393

چکیده مقاله:

ظهور نژادهای مقاوم به داروهای ضد سل multi-drug resistant)MDR) و اخیرا، مقاومت گسترده سویه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در برابر داروهای موجود (extensively drug-resistant)XDR به یک نگرانی عمده در درمان این بیماری تبدیل شده است. سویه های MDR سل مقاوم به داروهای خطاول درمان سل (ایزونیازید و ریفامپیسین) می باشند در حالی که سویه های مقاوم به داروهای خط دوم (آمینوگلیکوزیدها، پلی پپتیدها، فلوروکینولون ها،تیوآمید ها، سیکلوسرین و آمینوسالیسیلیک اسیدها) به عنوان سویه های XDR دسته بندی می شوند، که باعث محدود شدن قابل توجه گزینه های درمان می شوند. تیاستازون به عنوان یک دارو با ترکیبی از داروهای خط اول سل، مانند ایزونیازید و ریفامپیسین برای درمان بیماری سل مورد استفاده قرار میگیرد. این دارو برای بیمارانی تجویز می شود که مبتلا به سل مقاوم در برابر دا روهای خط اول هستند. درک مکانیسم های مقاومت مایکوباکتریوم به داروهای ضد سل و علت اثربخشی استفاده از ترکیب دارویی در موارد بروز مقاومت می تواند از توسعه مقاومت جلوگیری کرده و همچنین در کشف وطراحی داروهای ضد سل جدید موثر باشد. در این مطالعه ،پروتئین های هدف در مایکو باکتریوم شناسایی و از پروتئین دیتا بانک استخراج شدند. تیاستازون و ایزونیازید به صورت مجزا با استفاده از نرم افزارهای AutoGrid 4.2 (2009) و AutoDock 4.2 (2009) داک و سپس با استفاده از نرم افزارAutoDockTools 1.5.4 تجزیه و تحلیل شدند. انرژی آزاد پیوند برای تیاستازون و ایزونیازید با استفاده از نرم افزارAutoDock 4.2 به صورت جداگانه محاسبه شد. کامپلکس های گیرنده-لیگاند بر اساس مسیر عملکرد پروتئین های هدف و انرژی آزاد آنها طبقه بندی شدند. بهترین کامپلکس های گیرنده-لیگاند شناسایی و نسبت به یکدیگر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. درک بهتری از حالت اتصال دارو های ضد سل موجود و شناسایی پروتئین های هدف آنها ممکن است به کشف و طراحی داروهای جدید برای سویه های مقاوم در برابر سل منجر شود. جزئیات بیشتر در مقاله اصلی آمده است.

نویسندگان

باقر گلزار روشن

واحد بیوانفورماتیک و طراحی دارو ، گروه بیوتکنولوژی پزشکی، مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی، انستیتو پاستور، تهران