اهمیت تشخیص آلودگی مایکوپلاسما در کشت سلول: تجربیات بانک سلولی مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی

ما کیوپلاسما کی پروکاریوت است که به عنوان شایع ترین خطر ایجادآلودگی در کشت های سلولی محسوب می شود. نبود دیواره سلولی درمایکوپلاسما و از طرف دیگر چسبندگی آنها به سطح سلول باعث میشود که از چشم غیر مسلح مخفی بمانند و به دلیل سایز کوچک،آنها میتوانند از فیلتر های 0.2 م کیرومتری که برای جلوگیری از آلودگی هایباکتری و قارچی استفاده می شوند، عبور کنندو توانایی بالقوه ای برایگسترش در آزمایشگاه های کشت سلولی دارند. از آن جا که استفاده ازسلولهای آلوده تقریباً همه جنبه های فیزیولوژی سلول را به مخاطرهمی اندازد و اغلب منجر به نتایج نادرست یا از دست رفتن رده های باارزش می شود، بنابراین ضروری است که سلولهایی که به هر منظور برایآزمایشهای زیستی یا کاربردهای درمانی استفاده می شوند از نظر آلودگیبه ما کیوپلاسما چک شوند. رو شهای متعددی برای بررسی آلودگی بهما کیوپلاسما وجود دارد که سه روش PCR ،رنگ آمیزی DNA وکشتمستقیم در بانک های مختلف جهان رایج است.توصیه شده است کهبطور همزمان به منظور تأ یید نتیجه نهایی حداقل دو روش از سه روشمذکور به موازات همدیگر انجام شود.شایان ذکر است که هر سه روشدر مرکز ملی ذخایر ژنت کیی زیستی ایران انجام می شود. نتایج حاصلاز بررسی آلودگی های ما کیوپلاسمایی نمونه های مختلف ارجاع شده ازمحققین،بانک های سلولی و مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی کشور نشانمی دهد که در حدود 90 %نمونه ها به ما کیوپلاسما آلوده اند واین اهمیتپایش آلودگی را نشان می دهد.