تأثیر همکاری از نوع انفاق بر رفاه عوامل در جامعه مصنوعی

سیستم های اجتماعی در دسته سیستم های پیچیده قرار دارند و عوامل و متغیرهای زیادی به طور همزمان در آنها فعال اند. اما پیچیدگی، مانع بررسی پدیده ها نمی شود و درواقع کار دانشمندان در تمام علوم روشنگری در اینگونه مسائل است. بعلاوه علم سیستمهای پیچیده نشان داده است که در بسیاری موارد، نتایج و رفتارهای پیچیده، نتیجه قواعد و رفتارهای بسیار ساده است. این پژوهش برخی از مفاهیم مؤثر در ایجاد جوامع مصنوعی، مدل فضای قندی و نمونه ای از مدل توزیع ثروت، پیاده سازی شده مبتنی بر مدل فضای قندی را شرح داده است. بعلاوه مدلی مبتنی بر مدل فضای قندی که امکان همکاری بین عوامل در آن وجود دارد، طراحی و پیاده سازی شده است. همکاری در این مدل در قالب انفاق شکل گرفته است. با انجام آزمایشها، رفتار مدل باوجود همکاری بین عامل ها و بدون وجود آن موردمطالعه و بررسی و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که وجود همکاری می تواند در بهبود توزیع ثروت و کاهش میزان مرگ و میر ناشی از گرسنگی عامل ها، مؤثر باشد. باوجود همکاری منحنی لورنز و نمودار ضریب جینی وضعیت بهتری را در توزیع ثروت یا دارائی نسبت به وضعیت عدم وجود آن نشان دادند. این نتایج مبرهن امکان رفاه بیشتر در جامعه با وجود همکاری است.

کلیدواژه ها:

انفاق ، همکاری ، رفاه اجتماعی ، جامعه مصنوعی ، مدل فضای قندی ، نت لوگو