بررسی تربیت اخلاقی بر پایه فلسفه تربیت دینی و تاثیرآن بر میزان شادابی و نشاطکودکان ونوجوانان

از آن جای که شناخت در حوزه تربیت اخلاقی و تربیت دینی و تحلیل هریک از مفاهیم فوق ودرک ارتباط ونسبیت آنهاباعثوسعت بینش و افق دید خواهد شد.. لذا جهت روشن گری و تبین نکات اخلاقی ودینی بایستی اقشار مختلف سنی را با مسائلاخلاقی ودینی آشنا کرد. اگر کودکان و نوجوانان ما توسط مربیان کارآمد و آگاه به حوزههای تربیت دینی و اخلاقی پرورش یابند،درصد خطا و انحراف بسیار اندک خواهد بود.ازدغدغه های مهم تربیتی چگونگی اجرای شیوه های آموزش بانشاط ودرونی ساختناخلاق ودین درنهاد کودک است.مربیان مسئولیت خطیر وحساس تربیت کودکان ونوجوانان رابرعهده دارندوبایستی باظرافت ودقتبه ایفای نقش بپردازندتا بتوانند آنگونه که باید مسائل تربیتی وآموزه های دینی رادر دل وجان آنان به منصحه ظهوربرسانندوتربیت راامری خوشایندسازند . به همین دلیل، عنایت به خوشایند بودن احساس کودکان نسبت به مسائل ،به ویژه آموزههای دینی بسیار حائز اهمیت است. بنابراین اگر با روش های گوناگون احساس خوشایندی را در آنها پدید آوریم، زمینه هاییادگیری رفتارهای مطلوب و آموزه های دینی را ایجاد کرده ایم .دراین مقاله سعی نمودیم تا باآشنایی بامفاهیم تربیت دینیوتربیت اخلاقی وارتباط ونسبیت هریک از آنان وهمچنین طرب ونشاط وتاثیر آن را برتربیت دینی کودکان ونوجوانان را موردبررسیقراردهیم

کلیدواژه ها:

تربیت ، تربیت اخلاقی ، فلسفه ، تربیت دینی ، طرب