رئالیسم؛ فصل مشترک تصاویر رمان تنگسیر صادق چوبک و آثار نقاشی رامبراند ودومیه

القای مفهوم واقعیت به شیوه های گوناگون، همواره از مسائلی بوده است که مصادیق آنرا در همه یگرایشهای علمی، ادبی و هنری میتوان یافت و رئالیسم واژه ایست که از قرون پس از رنسانس بیش ازدیگر مفاهیم از پس پردهی جوامع رخ مینماید. هنرمندان نیز همچون سردمداران علوم و فنون بنا بهاقتضای شرایط و مناسبات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی حاکم بر جوامع هر یک از دریچه ایمتفاوت به مفهوم واقعیت نگریسته اند. در مقاله ی حاضر درجهت کشف زوایای پنهان نقاط اشتراک وافتراق نقاشی اروپا و ادبیات معاصر ایران در راستای دستیابی به بینشی جهان شمول به این دو مقوله وتبیین جایگاه ادبیات ایران معاصر همگام با هنرهای تجسمی جهان، از طریق تطبیق و مقایسه، آثارنقاشی رامبراند، نقاش هلندی قرن هفدهم و دومیه نقاش فرانسوی قرن نوزدهم و رمان تنگسیر صادقچوبک با خوانشی تازه، مورد واکاوی قرارگرفتهاست؛ که حاصل پژوهش علاوه بر دریافت وجوه افتراق واشتراک آثار دو نقاش ، کشف روابط تصویری بسیار میان قصه ی تنگسیر چوبک و آثار نقاشی این دوهنرمند میباشد، به گونه ای که به نظر میرسد تصاویر نقش شده توسط رامبراند و دومیه، راوی تصویریقصه ی چوبک هستند

کلیدواژه ها:

رئالیسم ، رمان ، نقاشی