تاثیر نوآوری سازمانی بعنوان عاملی تقویت کننده بر قابلیت های تکنولوژیک (مطالعه موردی : سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران)

نوآوری، مفهومی کلیدی است که امروزه از آن به عنوان محور دستاوردهای تجارت در قرن بیست و یکم یاد می شود. سازمان های، کوچک و بزرگ، اقدام به ارزیابی مجدد محصولات، خدمات و عملیات خود کرده اند تا فرهنگ نوآوری را به وجود آورند. سازمان صدا و سیما به عنوان مهم ترین و اثر گذارترین ر سانه در کشور می باست نگاهی نافذ برمقوله استفاده از نوآوری و خلاقیت و ارتباط آن با توانایی های فنی و تکنو لوژیکی داشته با شد تا بتواند بیش از پیش و بهتر، رسالت خود را ادامه دهد. جامعه آماری این توقیق شامل خبرگان (مدیران و معاونین) مرتبط با موضوع توقیق سازمان صداو سیمای جمهوری اسلامی ایران می باشد. پرسشنامه ها برای کلیه مدیران و کارشناسان خبره بخش شرح داده شده و پرسشنامه های تکمیل اخذ گردیده اند. در ا ین پژوهش بعد از اطمینان از وجود روایی و پایایی در شاخص های گردآوری شده، جهت مشخص کردن اینکه شاخص های اندازه گیری (متغیر های مشاهده) تا چه اندازه ای برای سنجش متغیرهای پنهان قابل قبول هستند، لازم است ابتدا کلیه متغیرهای مشاهده که مربوط به متغیرهای پنهان می باشد بطور مجزا مورد آزمون قرار گیرند. شاخص های کلی برازش برای الگو های اندازه گیری (تحلیل عاملی تاییدی)با استفاده از نرم افزار AMOS18 بدست می آید. متغیرهای این پژوهش شامل 9 متغیر نوآوری در محصول و خدمات، نوآوری در فرآیند، نوآوری استخراجی، نوآوری اکتشافی، استراتژی یادگیری، فرهنگ یادگیری، اکتساب و فراگیری تکنولوژی، بکارگیری تکنولوژی و حفاظت از تکنولوژی، متغیر های اشکار هستند که سه متغیر پنهان نوآوری سازمانی، قابلیت های تکنولوژیکی و یادگیری سازمانی را اندازه گیری می کنند. نتایج توقیق نشان می دهد که قابلیت های تکنولوژیکی به میزان 79 درصد تحت تاثیر مستقیم نوآوری سازمانی است و این تاثیر به و سیله یادگیری سازمانی تعدیل می شود.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، قابلیت های تکنولوژی ، یادگیری سازمانی