بررسی تأثیر رتبه اعتباری، نقدشوندگی سهام و سیاست تقسیم سود، بر انعطاف پذیری مالی شرکت ها

انعطاف پذیری مالی، عبارت است از توانایی واحد تجاری، مبنی بر اقدام مؤثر جهت تغییر میزان و زمان جریانهای نقدی آن، به گونه ای که واحد تجاری بتواند در قبال رویدادها و فرصت های غیرمنتظره واکنش نشان دهد. بر این اساس، مدیریت تأمین مالی شرکتی، شامل پیش بینی نیازهای مؤسسات و شرکت ها در مقاطع مختلف و تأمین این نیازها با حداقل هزینه ممکن است، که، به طور مستقیم با رتبه اعتباری آن ها در ارتباط است. نقش عامل نقدشوندگی نیز، در ارزش گذاری دارایی ها و توجه به مسائل مربوط به حاکمیت شرکتی حائز اهمیت است. این موضوع تبلور ریسک عدم نقد شوندگی سهام در ذهن خریدار است که می تواند باعث انصراف سرمایه گذار از سرمایه گذاری در شرکت شود. از طرف دیگر، قطع سود تقسیمی موجب کاهش شهرت شرکت در بین سرمایه گذاران برون سازمانی گردیده و همین امر به نوبه خود موجب مشکل تر شدن تأمین مالی خارجی می گردد. بر اساس موارد گفته شده، این پژوهش به بررسی چگونگی تأثیرگذاری رتبه اعتباری، نقدشوندگی سهام و سیاست تقسیم سود بر انعطاف پذیری مالی شرکت ها می پردازد. برای بررسی این موضوع، اطلاعات 104 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1383-1393 ،استفاده شد. نتایج آزمون فرضیه ها بیانگر این است که، بهبود رتبه اعتباری، به طور معناداری، موجب منعطف شدن شرکت، در برابر نوسانات اقتصادی خواهد شد. از طرف دیگر، با افزایش نقدشوندگی سهام و به تبع آن افزایش جذابیت سهام، قدرت مانور شرکت و عبارت دیگر، انعطاف پذیری مالی آن، افزایش خواهد یافت. در ادامه، نتایج نشان داد که، در سطوح بالای نوسانات اقتصادی، باید سیاست تقسیم سود انقباضی و در مواقع عکس، سیاست انبساطی تقسیم سود، اتخاذ گردد.

کلیدواژه ها:

رتبه اعتباری ، نقدشوندگی سهام ، سیاست تقسیم سود ، انعطاف پذیری مالی ، نوسانات اقتصادی