بررسی تأثیر ظرفیت استقراضی بر ساختار سرمایه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

محیط متحول کنونی درجه بندی اعتباری شرکتها را تا حدودی به ساختار سرمایه شرکتها منوط ساخته و برنا مه ریزی استراتژیک آنان را به منظور انتخاب موثر منابع برای دستیابی به هدف حداکثرسازی ثروت سهامداران ضروری ساخته است. تصمیمات ساختار سرمایه از مهمترین تصمیمات متخذه توسط مدیران مالی ا ست که تاثیر بسیار ز یادی بر سودآوری شرکت و در نهایت سود هر سهم دارد. ظرفیت استقراض نشان می دهد که داراییهای ثابت مشهود چه نسبتی از کل داراییها را تشکیل می دهند. با توجه به مطالب فوق هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ظرفیت استقراضی بر ساختار سرمایه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. پژوهش حاضر از نظر هدف پژوهش، کاربردی می باشد. از نظر منطق اجرای پژوهش از نوع استقرایی، از نظر زمان انجام پژوهش مقطعی و از نظر نحوهی اجرای پژوهش کمی، از نظر نوع دادهها توصیفی، پیمایشی و از نوع علی و پسرویدادی است. در این پژوهش تمامی شارکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازهی زمانی سال 1388 تا پایاان ساال 1392 به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شده است. یافته های پژوهش نشان داد که اندازه شرکت بر ساختار سرمایه شرکتها اثر معنادار دارد. قدمت شارکت بر ساختار سرمایه شرکتها اثر معنادار دارد. بنابراین به سرمایه گذاران پیشنهاد میگردد که در انجام سرمایه گذاری این رابطه معنی دار را در نظر بگیرند.

کلیدواژه ها:

ظرفیت استقراضی ، اندازه شرکت ، قدمت شرکت ، ساختار سرمایه