بررسی نقش هوش عاطفی در کاهش کارگریزی اجتماعی کارکنان (مورد مطالعه: سازمان ها و ادرات دولتی شهرستان رستم)

امروزه پدیده گریز از کار بسیاری از سازمان ها را درگیر خود کرده است. کارگریزی اجتماعی کارمندان را بهانجام کاری انفرادی سوق داده و تلاش کمتری برای وظایفشان انجام می دهند. این پژوهش به منظور بررسیتاثیر هوش عاطفی بر کارگریزی اجتماعی در سازمان ها و ادرات دولتی شهرستان رستم انجام شد، که در آنمفهوم هوش عاطفی شامل پنج بعد خودآگاهی، خودکنترلی، انگیزشی، همدلی و مهارتهای اجتماعی به وسیلهپرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت. پرسشنامه بین 110 نفر نمونه از جامعه آماری که کلیه کارکنان سازمان ها وادرات دولتی شهرستان رستم می باشد، توزیع شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جهت پاسخ بهسوالات و بررسی فرضیات تحقیق با نرم افزار Smart-PLS از روش بررسی معادلات ساختاری و تحلیل مسیربه روش حداقل مربعات جزئی (PLS) استفاده گردید. نتایج نشان داد که در بین همه ابعاد هوش عاطفی چهارابعاد (خودآگاهی، خودکنترلی، انگیزشی و مهارتهای اجتماعی) دارای تاثیر منفی و معنی داری بر کارگریزی اجتماعی می باشد و تنها بعد(همدلی) بر کارگریزی اجتماعی کارکنان تاثیر معنی داری ندارد. بنابراین با توجه به همه ابعاد هوش عاطفی و تقویت آنها در کارکنان به جز بعد همدلی می توان درگیر شدن در کار را افزایش وکارگریزی اجتماعی را در کارکنان کاهش داد. نتایج این پژوهش همچنین نشان دهنده این است که در بین ابعادهوش عاطفی بعد مهارتهای اجتماعی بیشترین تاثیر را بر کاهش کارگریزی اجتماعی در کارکنان دارد.

کلیدواژه ها:

هوش عاطفی ، کارگریزی ، کارگریزی اجتماعی ، درگیرشدن در کار