رابطه ی بین افشای اختیاری و ارزش آفرینی در شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران

امروزه مطالعات پیرامون افشای اطلاعات توسط شرکت ها توجه بسیاری از محققین رابه خود جلب کرده است زیراافشای اطلاعاتتوسط شرکت ها یکی از ابزارمهم مدیران به منظور انتقال اطلاعات مربوط به عملکردو هدایت شرکت به سرمایه گذاران٬اعتباردهندگان وسایر ذینفعان بوده ونقش حیاتی را در کارایی بازار سرمایه ایفا می کند. درپژوهش حاضر به بررسی رابطه ی بینافشای اختیاری و ارزش آفرینی درشرکت تهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران درطول دوره 1391-1386 پرداخته شده است. بدین صورت که برای محاسبه ی افشای اختیاری از چک لیستی شامل 62 مورد افشا که شرکتها می توانستند به صورتداوطلبانه به افشای آنها بپردازند استفاده گردیده و به منظور اندازه گیری ارزش آفرینی از سه شاخص کیوتوبین ٬ ارزش افزودهاقتصادی و ارزش افزوده بازار استفاده شده است . جامعه آماری این پژوهش٬ شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد که باحذف سیستماتیک 102 شرکت به عنوان نمونه انتخاب گردید.داده های جمع آوری شده 612 ٬ سال – شرکت بااستفاده ازروش رگرسیون چند متغیره به کمک نرم افزار Eviews موردتجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از آن است کهرابطه معناداری بین افشای اختیاری و ارزش آفرینی وجودندارد. بنابراین می توان گفت سرمایه گذاران ٬ تحلیلگران توجه چندانی بهافشای اختیاری اطلاعات شرکت ها ندارند و به نظر می رسد که آنها را چندان سودمند نمی یابند.