ارزیابی انواع رویکردهای تامین مالی در پروژ ههای متروی شهری

اخیرا با رشد روزافزون جمعیت شهری و مهاجرت های بیرویه به کلان شهرها، ضرورت انجام پروژه های زیرساخت مانند سیستم حمل و نقل ریلی درون شهری (مترو) بیش از پیش نمایان شده است. ضرورت سرعت در اجرای این پروژه ها به دلیل ارتباط تنگاتنگ با زندگی روزمرهی شهروندان، همواره محسوس و مستلزم به کارگیری سرمایه های بسیار کلان میباشد. از طرفی، واگذاری برخی از تعهدات مالی دولت به شهرداری ها، مدیریت شهری را با نیازهای بودجهای بسیاری مواجه نموده است. بخش تعهدات باقی مانده برای دولت به سبب محدودیت منابع،عملا به شهرداری ها پرداخت نمیشود؛ بنابراین پروژه های شهری طبق زمان بندی و هزینه پیشبینی شده انجام نمیشوند. در این مقاله با استفاده ازمصاحبه های نیمه ساختاریافته و ساختار یافته، روش های متداول تامین مالی پروژهای مترو در شهرداری تهران از جمله فاینانس، وام داخلی، تهاتر، مجتمع های ایستگاهی، اوراقمشارکت و همچنین شش معیار اصلی برای ارزیابی این روش ها استخراج گردیده است و سپس به کمک پرسشنامه AHP میان این روش ها،براساس معیارها، مقایسه دو به دو صورت گرفته ودر نهایت با نرم افزار اکسپرت چویس1 تجزیه تحلیل و اولویت بندی شده اند. نتیجه نشان میدهد که بهترین روش برای تامین مالی پروژه های مترو، روش مجتمع های ایستگاهی میباشد

کلیدواژه ها:

تامین مالی مترو ، مجتمع های ایستگاهی ، فاینانس ، وام داخلی ، اوراق مشارکت