تاثیر یونیکونازول بر آنزیم های آنتی اکسیدانی در سه رقم محلی انگور

انگور یکی از مهمترین میوه هایی است که از زمان های بسیار قدیم، مورد استفاده ی بشر قرار گرفته است و از نظر میزان تولید و سطح زیر کشت یکی از مهمترین میوه های دنیا و ایران است. استفاده از تنظیم کننده های رشد گیاهی در غلظت های بسیار کم اثرات شگرفی را بر فرآیندهای مختلف فیزیولوژیکی گیاه دارد و به عنوان یک روش سریع، آسان و کم هزینه برای افزایش کیفیت و کمیت محصولاتکشاورزی محسوب می شود. ترکیبات تریازولی، گروهی از کندکننده های رشد گیاهی هستند که یکی از اثرات بیوشیمیایی آنها سمیت زدایی گونه های فعال اکسیژن میباشد که به گیاه کمک میکند تا در مواجهه با شرایط نامساعد محیطی بهتر عمل کند. در این پژوهش، تاثیر یونی کونازول (یک ترکیب تریازولی) در غلظت های صف، 100، 250 و 500 میلی گرم در لیتر بر فعالیت آنتی اکسیدانی و میزان پروتئین کل سه رقم انگور محلی (ریش بابا، شاهانی و قره اوزم) در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که یونی کونازول اثر معنی داری بر فعالیت آنزیم های مورد بررسی داشته است. ارزیابی عملکرد آنزیم های پراکسیداز و پلی فنول اکسیداز نشان داد که بیشترین فعالیت آنزیم پراکسیداز بین ارقام مورد بررسی متعلق به رقم ریش بابا بود و از بین غلظت های مورد آزمایش،در غلظت 100 میلی گرم در لیتر مشاهده شد. همچنین بیشترین فعالیت آنزیم پلی فنول اکسیداز در غلظت 250 میلی گرم در لیتر مشاهده شد ولی بین ارقام تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز نیز در بالاترین غلظت مشاهده شد ولی بین ارقام مانند آنزیم پلی فنول اکسیداز تفاوت معنی داری وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

تریازول ها ، گونه های فعال اکسیژن .Vitis vinifera L ، پلی فنول اکسیداز ، کاتالاز ، پراکسیداز