اثرچهار روش کشت ذرت بر عملکرد آن در شهرستان دشتستان

بدون شک کمبود آب آبیاری از یک طرف وافزایش شوری آب و خاک از طرف دیگر به عنوان دو معضل بزرگ درخیلی از مناطق و استان های ایران و بخصوص استان بوشهربه دلیل وضعیت خاص اقلیمی آن باعث رشد وعملکرد ضعیف گیاهان زراعی و باغی شده است.انجام تحقیقاتی کاربردی که منجر به تعدیل و حتی کاهش این تنش ها شود و رشد وعملکرد محصولات کشاورزی را بهبود دهد نه تنها ضروری بلکه بسیارمفید و حیاتی است. این پژوهش بر مبنای افزایش راندمان مصرف آب کشاورزی ومقابله با شوری یا کاهش شوری طراحی واجرا شده است. دراین راستا اثر مدل های مختلف کاشت بر روند رشد وعملکرد ذرت هیبرید(سینگل گراس 704) مورد آزمایش قرارکرفته است. این تحقیق در سال زراعی 93-92 درمزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی ومنابع طبیعی دانشگاه خلیج فارس واقع در حومه برازجان با شرایط جغرافیایی و اقلیمی 51 درجه و 17 دقیقه طول شرقی، 21 درجه و 2 دقیقه عرض شمالی، ارتفاع 110 مترازسطح دریا بامیانگین بارندگی 240mm، تبخیر 4000mm ومتوسط دمای سالانه 27 درجه سانتی گراد انجام شد.دراین آزمایش 4 شیوه کاشت ذرت کشت درون کرت، کنار پشته، روی پشته وکشت درون جوی به عنوان 4 تیمار در قالب طرح آزمایش بلوک کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا شد.نتایج آزمایش نشان داد که صفات رویشی، مراحل فنولوژیک رشد ونمو و خصوصیات زایشی تحت تاثیر شیوه های مختلف کاشت قرار گرفته به طوری که فرضتاثیر متفاوت الگو های کاشت روی رشد و نمو وعملکرد ذرت تایید شد ومیانگین تیمارها برای صفات اندازه گیری شده یکسان نبود ودو شیوه کشت درون جوی وکنار پشته نسبت به روی پشته و کشت مسطح کرتی برای اغلب صفات در سطح آماری 5 درصد (05/>p) برتری آماری نشان داد. لذا برای بهبود رشد وعملکرد ذرت و افزایش راندمان مصرف آب ونیز کاهش اثرتنش های محیطی کاشت کنارپشته وکف جوی نسبت به روش کاشت کرتی وروی پشته برای گیاه ذرت در فصل کشت آن دراستان بوشهر مناسب تر بوده وتوصیه می شود.

کلیدواژه ها:

ذرت ، روش کاشت ، سینگل گراس