بررسی اثر اتانول و زمان انبارداری بر برخی شاخص های کیفی آریل های تازه انار با حداقل فرآوری

مصرف میوه انار به صورت تازه خوری به دلیل سخت بودن حذف پوست میوه و جداکردن آریل ها، برای مصرف کنندگان مشکل می باشد، به همین دلیل استفاده از آریل های تازه انار به صورت آماده برای خوردن، گزینه ای مناسب برای جلب توجه مصرف کنندگان میوه انار است. این حالت از آماده سازی میوه انار، آریل های با حداقل فرآوری نام دارد. با توجه به اهمیت استفاده از روش های سالم برای حذف آلودگی ها در آریل های تازه انار، در آزمایش حاضر اثرغلظت های مختلف اتانول و زمان انبارداری بر ویتامین ث، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول و شاخص طعم آریل های انار رقم ملس پوست زرد برداشت شده از یک باغ تجاری در باغملک خوزستان انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو عامل غلظت اتانول (0، 2/5، 5 و 10 درصد) و مدت زمان انبارداری آریل های تازه انار (4، 8 و 12) انجام شد. بررسی نتایج برهمنکش اثرات غلظت اتانول و زمان انبارداری نشان داد بیشترین میزان ویتامین ث، اسیدیته قابل تیتراسیون، کل مواد محلول پس از 4 روز انبارداری وجود داشت و بیشترین شاخص طعم آب میوه پس از 12 روز انبارداری بود. کاربرد غلظت های 2/5 و 5 درصد اتانول پس از 4 روز انبارداری و غلظت 5 درصد اتانول پس از 12 روز انبارداری بهترین تیمارها در حفظ مواد جامد محلول و شاخص طعم آریل های تازه انار بود.

کلیدواژه ها:

الکل ، انار ، محصولات با حداقل فرآوری ، پس از برداشت ، کیفیت