نقش کود نیتروژن و باکتریهای تثبیت کننده نیتروژن و اثرات آن بر روی گیاه لوبیا (.Phaseolus vulgaris L)

مسئله استفاده بی رویه و نادرست از سموم و کودهای شیمیایی بسیار جدی و از چند جنبه قابل بررسی است. ازمهمترین آن آسیب زیست محیطی و بهداشتی است. جنبه دیگر نیز بعد اقتصادی آن است. بقایا و آثار ترکیبات کودشیمیایی در محیط آب و خاک موجب برهم خوردن تعادل اکوسیستم ها می شود. این معایب کودهای شیمیایی و هزینهبالای تولید آنها باعث شد که تولید کودهای زیستی مورد توجه جدی قرار گیرد. در نظام های کشاورزی پایدار کاربردکودهای زیستی از اهمیت ویژه ای در افزایش باروری و حفظ حاصلخیزی پایدار خاک برخوردار است. به این منظورارزیابی اثر مقادیر کود نیتروژن و باکتری های محرک رشد گیاه بر عملکرد لوبیا (.Phaseolus vulgaris L)آزمایش مزرعه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1393در یکی از اراضی پیرامون شهرستان رشت (مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گیلان) به مرحله اجرا در آمد.براساس نتایج حاصله استفاده از ریزوبیوم به همراه سطح سوم کود نتیروژنه 60 (کیلوگرم/ هکتار) بیشترین میزان تعداددانه در بوته، عملکرد بیولوژیک وعملکرد دانه بدست آمد. و در همین شرایط 60 (کیلوگرم/هکتار) کود نیتروژن بههمراه ریزوبیوم، تیمار آزوسپریلوم آن نیز باعث افزایش تعداد غلاف در بوته شد. بنابراین کود 60 کیلوگرم نیتروژن بههمراه ریزوبیوم برای عملکرد بهتر گیاه توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

عملکرد ، کود زیستی ، باکتری محرک رشد گیاه