بررسی آزمایشگاهی تاثیر نسبت آب به سیمان و مقدار الیاف بر خواص ریولوژیکی و مکانیکی بتن خودتراکم حاوی الیاف فولادی

در این پژوهش در مورد تاثیر الیاف فولادی و تغییرات نسبت آب به سیمان بر روی خواص مکانیکی و ریولوژیک بتن خود تراکم بحث شده است. مجموعا چهارده طرح اختلاط بتن خود تراکم مورد آزمایش قرار گرفتند. آزمایش های مکانیکی انجام شده بر روی نمونه ها، شامل آزمایش های مقاومت فشاری، مقاومت کششی غیر مستقیم و مدول الاستیسیته بوده است. همچنین آزمایش های بتن تازه بر روی بتن خود تراکم شامل آزمایش های T₅₀، Slump flow و L-BOX به ترتیب به منظور سنجش توانایی جریان پذیری و توانایی پرکنندگی، ویسکوزیته کافی و توانایی عبور بوده است. متغیرهای آزمایش نیز، نسبت آب به سیمان و نسبت الیاف مصرفی در نظر گرفته شده است. بازه تغییرات نسبت آب به سیمان از 0.35 تا 0.6 بوده و همچنین از نسبت های 0.2، 0.4 و 0.8 درصد حجمی الیاف فولادی در بتن خود تراکم استفاده شده است. نتایج آزمایشات نشان دادند هر چه نسبت آب به سیمان بیشتر و میزان الیاف مصرفی کمتر باشد ، بتن خود تراکم ، خواص ریولوژیک مطلوبتری از خود نشان میدهد. همچنین مشاهده شد نسبت آب به سیمان تاثیر به سزایی در خواص مکانیکی بتن SCC داشته و افزایش آن از مقدار 0.35 تا 0.6، مقاومت فشاری و کششی و مدول الاستیسیته را کاهش می دهد. همچنین الیاف فولادی اگرچه تاثیر مستقیم بر روی مدول الاستیسیته و مقاومت فشاری ندارند ، اما نتایج آزمایش نشان می دهد که این الیاف نقش مهمی در افزایش مقاومت کششی ایفا می کنند و افزایش مقدار الیاف تا 0.8% باعث می شود که مقاومت کششی 31% افزایش پیدا کند.

کلیدواژه ها:

بتن خود تراکم ، الیاف فولادی ، خواص مکانیکی ، خواص ریولوژیک ، نسبت آب به سیمان