بررسی آزمایشگاهی پنج طرح اختلاط بتن سبک برای تعیین طرح اختلاط بهینه و ارایه برای استفاده در مهندسی عمران و مصالح پیش ساخته به وسیله لیکا و پامیس منطقه آذربایجان

ساخت بتن های سبک به روشهای گوناگون صورت می پذیرد که از آن جمله جایگزین کردن مصالح سبک به جای مصالح معمولی است. گرچه وزن نسبتا زیاد سازه های بتنی در سازه هایی همانند سد ها، شالوده ها، دیوارهای حایل و مواردی نظیر آن مزیت محسوب می شود اما در برخی کاربردهای سازه ای دیگر مانند ساختمان های بلند مرتبه، پل های با دهانه بلند و مصالح پیش ساخته سنگین باعث افزایش بارهای وارد بر سازه شده و مشکلاتی ایجاد می نماید.این مشکلات بخصوص در کشور هایی نظیر ایران که در مناطق لرزه خیز واقع شده اند و با توجه به اینکه بار های ناشی از زلزله با افزایش جرم سازه افزایش می یابد، به صورت مضاعف احساس می گردد[1]. در این مقاله 5 طرح اختلاط مختلف با نسبت های مصالح متفاوت تعیین و ارایه شده و بعد از اختلاط و قالب گیری، آزمایشات مقاومت فشاری از نمونه های 10×10×10 و برای تعیین مقاومت کششی از نمونه های استوانه 30×15 آزمایش دو نیم شدن برزیلی استفاده شده است ودر مرحله بعدی نمودار ها از روی مقاومت های فشاری 3، 7 و 28 روزه فشاری و 28 روزه کششی ترسیم شده و با مطالعه نمودار ها طرح اختلاط 1 و 5 به عنوان طرح اختلاطی که بیشترین مقاومت را کسب کرده تعیین شده است و در مرحله آخر با امتیاز دادن به هر یک از طرح اختلاط های 1 و 5 طرح اختلاط بهینه و مناسب این تحقیق برای استفاده در بتن سبک در مهندسی عمران با مصالح لیکا و پومیس آذربایجان تعیین می شود.

کلیدواژه ها:

بتن سبک ، سنگدانه پامیس ، مقاومت فشاری ، میکروسیلیس ، طرح اختلاط بهینه