ارزیابی و نمایش سطح توسعه یافتگی آموزشی دوره ی تحصیلی سه ساله پایه های هفتم الی نهم شهرستان های استان سیستان و بلوچستان، ایران، با استفاده از مدل موریس و GIS

توسعه صرفا یک پدیده ی اقتصادی نیست. بسیاری از کشورها به منظور تقویت پایه های توسعه به جنبه های دیگر توسعه نیز شامل سطح آموزش باید توجه کنند. هدف از این تحقیق، اندازه گیری و رتبه بندی سطح نسبی توسعه یافتگی آموزشی شهرستان های آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان با توجه به 18 شاخص آموزشی است و این تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی، اسنادی و تحلیلی می باشد. داده های این پژوهش از طریق روش اسنادی و استفاده از آمارنامه آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان بدست آمده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها و تعیین سنجش میزان توسعه یافتگی ، رتبه بندی آموزشی و رابطه آن ها از مدل موریس استفاده شده است. در ادامه با وارد کردن ارزش های سطح بندی به تهیه سطوح رتبه بندی توسعه یافتگی آموزشی شهرستان های هفت گانه استان سیستان و بلوچستان در محیط ArcGIS اقدام شده است. یافته های پژوهش گویای آن است که از لحاظ توسعه یافتگی آموزشی شهرستان زاهدان رتبه اول و نیکشهر رتبه ی آخر قرار دارند. نتیجه این که بین شهرستان های استان نابرابری مشاهده می شود و نیاز مبرم به برنامه ریزی جهت کاهش این نابرابری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه ، دوره ی تحصیلی ، سیستان و بلوچستان ، موریس ، GIS