بررسی تاثیر ماساژدرمانی بر سرطان پستان
محل انتشار: نهمین کنگره بین المللی سرطان پستان
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 510
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICBCMED09_266
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397
چکیده مقاله:
مقدمه: سرطان پستان شایعترین نوع سرطان و دومین علت مرگ ناشی از سرطان در بین زنان 15 تا 54 سال است در این مطالعه به بررسی تاثیر ماساژ درمانی بر روی سرطان پستان پرداخته شده است.مواد و روشها: این مطالعه از نوع مطالعات مروری میباشد که از مقالات معتبر و منابع الکترونیکی معتبر موجود بهدست آمده است. یافته ها: برخلاف این عقیده نادرست که ماساژ درمانی سبب گسترش سرطان میشود، این روش میتواند کاربردهای موفق و ارزندهای در زمینه سرطان پستان داشته باشد. با این وجود ماساژ درمانی در این افراد باید توسط درمانگر ماهر و متخصص انجام شود و در نزدیکی تومور انجام نگیرد. بنابراین، میتوان از آن به عنوان درمان حمایتی و بدون عارضه استفاده کرد.بر اساس مطالعات انجام شده، تاثیر ماساژ درمانی بر روی شش زمینه اصلی شامل: تهوع، اضطراب، افسردگی، استرس، سیستم ایمنی و کیفیت زندگی بررسی شده است. زنان مبتلا به سرطان پستان از استرس، اضطراب و افسردگی رنج میبرند. استرس میتواند سبب کاهش سطح سلولهای (Natural killer cells) NK و فعالیت آنها شود و رشد تومورها را افزایش دهد. با انجام ماساژ درمانی میتوان استرس را کاهش داد و سطح سلول های NK را در پلاسما افزایش داد. میتوان با استفاده از ماساژ، تهوع، استفراغ، درد و ورم بعد از عمل جراحی را نیز کاهش داد.بر اساس بررسی های انجام شده در سطح انتقال دهنده های عصبی و غدد درون ریز و سیستم ایمنی افراد مبتلا به سرطان در نمونه های خون و ادرار گرفته شده از .آنها نشان داده شده است که انجام ماساژ در 5 هفته ، 3 مرتبه در هفته به مدت 30 دقیقه میتواند سروتونین و دوپامین را افزایش دهد که سبب بهبود سیستم ایمنی افراد میشود. نتیجه گیری: در مجموع یافتههای این مطالعه از تاثیر ماساژ درمانی بر روی سرطان پستان حمایت میکند و میتوان از این روش برای ارتقاء کیفیت زندگی در بیماران سرطانی و بهبود سیستم ایمنی آنها استفاده کرد و این افراد را به ادامه زندگی امیدوار کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد زمانی
دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
زیبا جوانی
دانشجوی کارشناسی مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، اصفهان، ایران