بررسی عوامل موثر بر ارتقاء بهره وری نیروی انسانی در شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران

آنچه موجبات بقاء سازمانها را فراهم می آورد رعایت اصول و شیوه های صحیح انجام کار ها است که سازمانها در محیط رقابتی محکوم به تمرکز و اجرای بهره وری می باشند. بهره وری از دو عبارت کارآیی به معنای درست انجام دادن کار و اثر بخشی به معنای انجام کارهای درست مشتق شده است. شاید نتوان برای رسیدن به بهره وری میزان و سقف مشخصی را در نظر گرفت ولیکن آنچه در این میان برای ما اهمیت دارد رسیدن به نقطه بهینگی در انجام امورات و وظایف سازمانی است. سوال اساسی پژوهش عبارتست از اینکه عوامل موثر بر ارتقاء بهره وری در حمل و نقل ریلی کدامند؟ پاسخ سوال را می توان عوامل مختلفی دانست که عبارتند از: عوامل محیطی شامل((فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی))؛ عوامل شغلی شامل((وجود ابزارهایی جهت اصلاح عملکرد بر اساس معیارهای ذهنی و عینی و همچنین برنامه ریزی شغلی))؛ عوامل فردی شامل((ارزشها، اعتقادات و تواناییها))؛ عوامل سازمانی شامل((مشارکت کارکنان، سیستم جبران خدمات، انتخاب و گزینش صحیح کارکنان، برنامه های آموزشی، شیوه های رهبری و ساختار سازمانی)). با توجه به اینکه نیروی انسانی از مهمترین سرمایه های اصلی یک سازمان به شمار رفته و نقش بسزایی در پیشبرد اهداف سازمانی ایفا می نماید از جایگاه و اولویت خاصی در مقایسه با سایر عوامل سازمانی برخوردار می باشد. بدیهی است ایمنی و سلامت یک سازمان با تلاش نیروی انسانی آن قابل حصول بوده و تکنولوژی و علم تنها یک وسیله به شمار می روند، به همین منظور بایستی به نیروی انسانی ارزش و اعتبار خاصی بخشید و نیازها و خواستهای منطقی او را ارج نهاده و برآورده ساخت. در این راستا نقش و تأثیر نیروی انسانی در بروز یا پیشگیری از سوانح و ارتقا سطح ایمنی بر کسی پوشیده نیست، بطوریکه در مجموع، حادثه یک مسئله انسانی است و انسان نه تنها در بروز حوادث بلکه در پذیرش آنها نیز اهمیت و تأثیری بی اندازه دارد. چنانکه هرگاه جوانب مختلف بروز حوادث را مورد بررسی قرار دهیم، در اغلب موارد به این نتیجه می رسیم که انسان در بروز آنها تأثیر داشته و عوامل بسیاری چون عدم تطابق قدرت جسمانی، عدم رعایت موازین ایمنی، مشکلات شخصی و خانوادگی، در بروز سوانح مؤثر می باشد.