بررسی اثر افزایش سن قضات بر ابعاد عملکرد دادگاه ها

حوزه های مطالعاتی در رابطه با سن نیروی کار و عملکرد، همواره این موضوع را بعنوان یک مساله تک بعدی مطرح و تمرکز خود را بر عملکرد شخص معطوف نموده اند نه عملکرد سازمان. در پژوهش حاضر برای تحلیل تاثیر سن نیروی کار با عملکرد سازمان، مدلی را پیشنهاد نموده ایم که دارای دو بعد است: کمیت و کیفیت. از مطالعات روانشناسی و پزشکی برای نشان دادن آثار مختلف سن فرد بر قابلیت های ادراکی وی بهره برده ایم و در نهایت در مورد این مساله که سن نیروی کار می تواند ابعاد مختلف عملکرد (کمیت و کیفیت) را تحت تاثیر قرار دهد بطور مفصل بحث کرده ایم. در بخش عملی پژوهش، بعنوان جامعه آماری، عملکرد قضات دادگاه های عمومی دادگستری استان خوزستان را در یک بازه زمانی 6 ساله مورد بررسی قرار داده ایم. جامعه آماری ما شامل کلیه قضات شاغل در دادگاه های عمومی دادگستری استان خوزستان در سالهای 1387 تا 1392 بوده که میانگین تعداد آنها 160 نفر و میانگین سن آنها 42 سال بوده است. همگی آنها مرد و فارغ التحصیلان رشته حقوق یا معادل حوزوی آن بوده اند. برای تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون خطی در سطح اطمینان 95 درصد استفاده نموده ایم. یافته های ما نشان دادند که متوسط سن کارکنان با عملکرد کمی سازمان، رابطه منفی داشته اما با عملکرد کیفی سازمان رابطه مثبت دارد. بر اساس این یافته ها پیشنهاد کرده ایم که در آینده، مطالعات سازمان باید حداقل به دو بعد کمی و کیفی تقسیم شود. چارچوب نظری ما به درک آثار مختلف سن بر عملکرد سازمان و نیز به انطباق یافته های متناقض مطالعات گذشته و کاربرد مفاهیم مدیریتی برای تخصیص وظایف، سیاستهای شغلی و استراتژی های سازمانی با دیدگاه تغییرات سریع آماری در سازمانها کمک می کند.

کلیدواژه ها:

سن کارکنان ، تغییر آماری ، عملکرد سازمان ، آثار سن بر سودمندی