بازیابی خاطرات جمعی در بافتهای کهن شهری از طریق باززندهسازی بافت نمونه موردی خیابان لالهزار تهران

احساس تعلق به مکان، در شکلگیری هویت فردی تاثیر بسیار دارد و شهر به عنوان بستر اصلی زندگی نقشی بنیادی در این امر بازیمیکند. شهر، محل مناسبی برای شکلگیری تصاویرذهنی، خاطرات و تعلقات مردمان آن است. هر فرد با توجه به ادراک و خاطراتی که به شهر خود دارد نسبت به آن حس تعلق پیدامیکند. ساختمانها و محلات قدیمی، قسمتی از گذشته و هویت تاریخی شهر را باخود به امروز می آورند و میتوانند در هویتبخشی شهر نقش ویژهای داشته باشند. رشد سریع جمعیت به دنبال مهاجرت گسترده، تفاوت فرم زندگی، تغییر شکل شهر به علت ساختوساز انبوه و بیقاعده و برخی عوامل دیگر، مانع از شکلگیری روابط اجتماعی و تثبیت خاطراتجمعی در شهر تهران شدهاست.هدف این مقاله پرداختن به نقش فضاهایشهری در شکلگیری خاطراتجمعی و تاکید بر باززندهسازی به عنوان راهکاری برای حفظ این فضاها و خاطرات است. برای نیل به این هدف به معرفی و بررسیخیابان لالهزار به عنوان یکی از خاطرهانگیزترین خیابانهای شهر تهران پرداختیم. خیابان لالهزار که در گذشته نماد تجدد و مکانی برای تفریح در شهر بودهاست هم اکنون به بورس لوازم الکتریکی تبدیل شده و نقش خود را به عنوان خاطرهای از بخش قدیم شهر از دست دادهاست. در این مقاله سعی بر آن است تا با بررسی و جمعآوری اطلاعات به صورت مطالعات کتابخانهای و همچنین مطالعات میدانی، به تجزیه و تحلیل خیابان لالهزار و تاثیراتی که باززندهسازی آن میتواند در زندهشدن بخشی از خاطرات-جمعی نسل قدیم، شکلگیری خاطراتی تازه برای نسلجدید و پیوند این دو به هم داشتهباشد، بپردازیم.بدینجهت راهکارهای عملی برای باززندهسازی این بخش از شهر و پیوند بافت قدیم و جدید، با تکیه بر یک پیوند متقابل بین شهروندان و دلبستگیهای آنان مطرح شدهاست.

کلیدواژه ها:

خاطره جمعی ، هویت شهری ، خیابان لالهزار ، باززندهسازی