بررسی نظریه شهر خلاق و امکان سنجی شهرسازی خلاق در فضاهای عمومی (نمونه مورد بررسی منطقه 7 اصفهان)

امروزه موفقیت و پیشرفت شهرها در گرو خلاقیت شهروندان آن می باشد و ساماندهی و استفاده از این خلاقیت باید توسط مسیولان شهری صورت پذیرد. در تحول اقتصادهای دانش محور، شهرها و مقوله مدیریت شهری نقش کلیدی را ایفا کرده است. اصفهان شهری پویا، زنده و مردم محور است و دارای تنوع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، اما هنوز با شهر خلاق فاصله زیادی دارد. بنابراین برای رسیدن به هر توسعه ای بصورت بهینه، ارزیابی، تحلیل و سطح بندی منطقه ضرورت دارد. این پژوهش در پی آن است با ارزیابی و تحلیل براساس شاخص های شهر خلاق، میزان برخورداری منطقه 7 اصفهان از نظر شاخص های خلاقیت شهری در فضای عمومی، پتانسیل های منطقه را مورد بررسی قرار دهد. برای ارزیابی شرایط فوق از روش توصیفی _ تحلیلی و بررسی های میدانی و استفاده از پرسش نامه برای بررسی شاخص های شهر خلاق در فضای عمومی منطقه 7 اصفهان استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که در بررسی امکان سنجی شهرسازی خلاق در فضاهای عمومی منطقه از نظر چهار شاخص چشم انداز متنوع، نشانه ها و مجسمه های منحصر به فرد، جذابیت بصری و توانایی جذب استعداد این منطقه فاقد ویژگی ها و شاخص های شهر خلاق می باشد.

کلیدواژه ها:

شهر خلاق ، طبقه خلاق ، فضاهای عمومی ، خلاقیت ، مدیریت شهری