برند سازی منظر پایدار شهری مطالعه موردی: محور زاینده رود شهر اصفهان

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 574

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICCACS03_133

تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1397

چکیده مقاله:

محیط زیست جهانی که مردم در آن زندگی می کنند، به وسیله تفکر و ارزش های شیوه زندگی تحت تغییرات قابل توجه است. اگر مردم و زمین هر دو در حال تغییر است، پس مطمینا شهرها که آن ها را باهم پیوند داده اند نیز تغییر می کند که تغییرات اقلیمی ازجمله آن است که آینده شهرها را با کمبود منابع آب روبه رو کرده است؛ بنابراین توجه به اهمیت عناصر طبیعی مانند رودخانه ها در شکل گیری اولیه شهرها و تاثیرات مثبتی که این عناصر بر روند تغییرات آتی شهردارند جهت بقای شهرها حیاتی است از طرفی تاثیرات متقابل انسان و محیط به طرز چشمگیری افزایش پیداکرده؛ به طوری که معرف یک رابطه دوطرفه میان ویژگی های محیط شهری از یک سو و ادراک، شناخت، ارزیابی و رفتار انسانی از سوی دیگر شده است ازآنجایی که منظر شهری عامل مهمی در ارتقاء درک شهروندان از محیط و تصویر ذهنی جامعه از خویش است، لازم است در تمام ابعاد توسعه یک شهر پایدار بوده و متضمن حیات اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی نسل های آتی باشد که می توان برای چاره اندیشی این معضل شهری به برند سازی شهری اشاره کرد. این رویکرد به ملاحظات بلندمدت و منطقه ای منظر پایدار شهری توجه دارد و اصول حاکم بر آن با توجه به اصول حاکم بر جوامع مختلف اجتماعی _ هویتی – جغرافیایی می تواند انطباق یابد. آنچه در این پژوهش موردبررسی قرار می گیرد، فصل مشترک همین دو موضوع منظر پایدار و برند سازی شهری است یعنی ارتقای منظر شهری پایدار مناسب بر اساس رویکرد برند سازی است برای ایجاد منظر شهری پایدار که در اثر تغییرات اقلیمی، اجتماعی، اقتصادی، حداقل تاثیر را بر روی برند شهری بگذارد. معیارها با استفاده از تکنیک AHP و نرم افزار Expert choice مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی ها نشان داد که ارتقا کیفیت منظر شهری در مقولات زیباشناسی و ادراک هویت موثر است، حفاظت از دیدها و منظرهای باز و منظرسازی متعدد برند شهر را تقویت می کند.

نویسندگان

عاطفه کریمی

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شیخ بهایی اصفهان

امین زینل همدانی

استاد یار گروه معماری و شهرسازی دانشگاه شیخ بهایی اصفهان