سنجش میزان زیست پذیری در محله سردار جنگل لاهیجان

با رشد و توسعه ی شهر نشینی میزان بهره برداری از محیط تشدید گردید.در صورتی که این رشد سریع موجب ایجاد مشکلاتی در زمینه ی کیفیت مسکن،بهداشت و سلامت روانی،افزایش مشکلات زیست محیطی،ایجاد رفتارهای نابه هنجار در محیط و... خواهد شد.در پاسخ به این بحران رویکرد شهر زیست پذیر در راستای توسعه ی پایدار مطرح شد. زیست پذیری به معنای توان وقابلیت یک مکان برای تامین نیاز های زیستی ساکنان اعم از مادی و غیر مادی است که این نیاز ها شامل زیر ساخت ها ، مسکن مطلوب،هوای پاک،شغل مناسب،فضای سبز و عمومی،دسترسی به خدمات،قابلیت حرکت پیاده،تنوع،امنیت،پایداری ،هویت،حس تعلق به مکان و ... است.هدف این پژوهش بررسی زیست پذیری محله ی سردار جنگل لاهیجان بر اساس شاخص های زیست پذیری است.شناخت این عوامل موجب ارتقای کیفیت زندگی در بین ساکنین محله خواهد شد. این پزوهش توسط مشاهدات عینی در محل سایت و مطالعه و بررسی مقالات صورت گرفته است.با توجه به همین توسعه ی شهری و رشد جمعیت در لاهیجان و نیاز فزاینده به مسکن،توسعه بافت این محله که از محلا ت قدیمی سردار جنگل بوده است،به صورت نامطلوب و بدون توجه به زیر ساخت ها انجام گرفته است. که علاوه بر اینکه پاسخگوی توسعه ی جدید نیست،موجب عدم سازگاری بافت قدیم با جدید شده و چهره ی بی هویتی را به محله بخشیده است.بر اساس یافته ها نیاز به بهبود فعالیت ها در محله،تغییر در سیاست های توسعه ی بافت ، افزایش کیفیت خدمات،بهسازی و نوسازی مطلوب و.. برای بهبود کیفیت زندگی در این بخش شهر است.

کلیدواژه ها:

شهر زیست پذیر ، توسعه ی پایدار ، زیست پذیری ، محلات