بررسی تحلیلی و عددی نشست ناشی از حفاری مکانیزه تونلهای دوقلو

در سالهای اخیر به دلیل افزایش جمعیت شهرها، استفاده از فضاهای زیرزمینی به منظور حمل و نقل رشد چشمگیری یافته است. نشست سطح زمین و تاثیر آن بر سازههای سطحی، از جمله مخاطرات محتمل در حفاری تونلهای کمعمقشهری در نواحی سست است. در اثر حفاری و ساخت تونل، وضعیت تنشهای اولیه تغییر کرده و جابجاییهای ناشی از آن در اطراف تونل گسترش مییابد. ابعاد تونل، عمق روباره، روش حفاری، نوع سیستم نگهداری و شرایط زمین و سازه-های مجاور، از جمله عوامل مؤثر در گسترش محدوده تاثیر ناشی از حفاری است. در این مقاله، به بررسی تحلیلی نشست ناشی از حفاری تونل قطار شهری شیراز با سپر تعادلی EPB پرداخته شده و نتایج با روش عددی تفاضل محدود مقایسه شده است. نتایج حاصل از روش تحلیلی بابت، مقدار نشست حدود 63 میلیمتر را برای مقاطعی از مسیر تونل پیشبینیکرده که با نتایج مدلسازی عددی همخوانی مناسبی دارد. علاوه بر این، به بررسی تاثیر عرض پایه بین تونلها بر منحنی نشست پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

قطار شهری شیراز ، نشست سطح زمین ، روش تحلیلی بابت ، روش تفاضل محدود