کاهش روانگرایی خاک با استفاده از روش های زیست محیطی

استراتژی های مرسوم جهت کاهش روانگرایی از قبیل روش های مختلف شیمیایی شامل تزریق با استفاده از افزودنی ها ) برای مثال سیمان پرتلند، آهک، خاکستر بادی، قیر( و متدهای فیزیکی ) از قبیل مخلوط کردن خاک ها و متراکمسازی( معمولا پرهزینه و انرژی بر هستند و تولید موادی می کنند که برای محیط زیست نامساعداند. در عمل، تزریق سیمان، شمع بندی، تراکم ارتعاشی، ستون های بتنی و شمع ها تکنیک های مرسوم برای بهبود خصوصیات ژئوتکنیکیخاک هستند. تکنیک های مکانیکی معمولا در انرژی صرفه جویی نمی کنند و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیستند، و اغلب برای کاربرد در حجم بزرگی از خاک و یا ساختارهای موجود زیرین مناسب نیستند. همچنین مواد مصنوعی زیادیبرای تزریق به خاک وجود دارندکه می توانند طی ساخت و استفاده منجر به آلودگی دائمی خاک و آب، و یا هوا ) باانتشار دی اکسید کربن( شوند. بنابراین یافتن راه حل های اقتصادی، پاک و مناسب دیگر مورد توجه مهندسان ژئوتکنیک قرار گرفته است. اخیرا روش جدیدی معرفی شده است که در آن میکروارگانیسم هایی چون باکتری های خاکی جهتبهبود ویژگی های مکانیکی خاک ها مورد استفاده قرار می گیرند. این روش منجر به شاخه ی جدیدی به نام ژئوتکنیک میکروبی شده است که به عنوان شاخه ی جدیدی از مهندسی ژئوتکنیک درنظر گرفته می شود.

کلیدواژه ها:

روانگرایی ، راه حل پاک ، ژئوتکنیک میکروبی ، میکروارگانیسم ها