همزیستی تکنولوژی ،انسان و محیط زیست

درمعماری اکوتک، تکنولوژی در مقابل طبیعت قرار ندارد بلکه در کنار و به موازات طبیعت برای بهره برداری هر چه بیشتر از امکانات محیطی و تأمین آسایش انسان و پایداری بنا جای دارد. معماران این سبک برای بازنمایی گویاتر اندیشه های خود، همواره در کنارنقشه ها، مقطعی از بنا را ارائه می کنند که در آن نحوه بکارگیری عناصری جهت همسازی بیشتر با محیط به کمک تجهیز اتی همچون بازشوهای هوشمند و کانالهای تهویه هوا، سلولهای خورشیدی، گلخانه ها، جداره های هوشمند و تبادل کننده های حرارتی بهنمای درمی آید. معماران اکوتک جداره های بنا را به مثابه پوست دوم انسان در نظر می گیرند و معتقدند این پوسته باید به گونه ایهوشمند طراحی گردد که همچون لایه های پوست بدن در مقابل تغییرات رطوبتی و حرارتی عکس العمل نشان دهد. با بکارگیری تدابیر اندیشمندانه معماران بزرگ، هر روز گامی فراتر در جهت دست یابی به ساختمان های پایدار و سازگار با محیط برداشته می شود.

کلیدواژه ها:

اکوتک ، تکنولوژی معماری ، طراحی هوشمند ، معماری پایدار