بررسی لرزه ای پایه پل منوریل با درنظر گرفتن اندرکنش خاک و سازه

شناخت رفتار سازهها به ویژه پلها در زلزله منجر به طراحی مناسب و کاهش هزینه سازهها با توجه به عملکرد مورد نیاز آنها می شود. وجود خاک باعث تغییر رفتار سازه در ناحیه ی الاستیک و غیرالاستیک می گردد و جهت بررسی واقع گرایانه می بایست، اثرات اندرکنش خاک و سازه بر عملکرد لرزهای سازهها را مد نظر قرار داد. بدین منظور یک پل منوریل، با درنظر گرفتن اثر خاک به صورت فنرغیرخطی مدلسازی شده و تحلیل لرزهای به شیوه استاتیکی غیرخطی (پوشاور) انجام گردیده است. همچنین اثر پارامترهای طول دهانه، درصد آرماتور پایه پل، سیستم عرشه، چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی در تحلیل لرزهای بررسی شده است. نتایج نشان میدهد، ضریب ایمنی در سطح عملکرد ایمنی جانی تحت زلزله زاویه دار با 50 درصدکاهش آرماتور پایه پل تا 30 درصد کاهش، با افزایش 50 درصدی طول دهانه تا 20 درصد کاهش، تغییر سیستم عرشه از حالت دهانه پیوسته به قابی شکل تا 40 درصد افزایش و دهانه پیوسته به دهانه ساده تا 15 درصد کاهش و با کاهش 50 درصدی چسبندگی ضریب ایمنی در سطح عملکرد ایمنی جانی 20 درصد کاهش و با کاهش 50 درصدی زاویه اصطکاک داخلی خاک ضریب ایمنی در سطح عملکرد ایمنی جانی 30 درصد کاهش می یابد

کلیدواژه ها:

پل منوریل ، تحلیل لرزه ای ، اندرکنش خاک - سازه ، فنرهای غیرخطی