ارزیابی لرزه ای جداسازالاستومری مجهز به آلیاژحافظه دارشکلی

امروزه روش های کنترل سازه مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. آلیاژهای حافظه دار شکلی (SMA) و سیستم های جداساز لرزه ای به عنوان نمونه هایی از سیستم های کنترلی موجب ارتقا عملکرد سازه می گردند. توانایی تحمل کرنش های تا % 10 بدون برجا گذاشتن کرنش پسماند (رفتار فوق الاستیک)، مقاومت بالا در برابر خستگی و خوردگی، عمر مفید زیاد بی نیاز به نگهداری و امکان حذف کرنش های پسماند به کمک اعمال دما (رفتار حافظه شکلی)، خصوصیات منحصر به فردی بوده که آلیاژهای حافظه دار شکلی را به یک ماده مطلوب برای کاربرد در میراگرها و جداسازهای پی تبدیل کرده است. هدف از این مقاله بررسی و مقایسه اثر استفاده از آلیاژهای حافظ هدار شکلی هوشمند، با خصوصیت رفتار فوق الاستیک و حافظه شکلی، در سازه ی جداساز شده در پایه می باشد. که این سنجش و مقایسه با استفاده از معیارهای ارزیابی معتبر در سیستم های کنترلی انجام شده م یشود. به همین منظور سازه 3 طبقه فولادی مورد استفاده در کارهای تحقیقاتی انتخاب گردیده، سپس با جداساز الاستومری بهسازی شده و با تجهیز به آلیاژهای حافظه دار شکلی با دو رفتار متفاوت تحت تحلیل تاریخچه زمانی ارزیابی شده است. دستگاه جداساز ترکیبی با آلیاژهای حافظه دار شکلی با استفاده از پاسخ های متفاوت آلیاژ در سطوح مختلف کرنش باعث بهبود عملکرد سازه در طول زلزله می شود. نتایج تحلیل تاریخچه زمانی بیانگر افزایش ظرفیت اتلاف انرژی و محدود نمودن تغییرمکان ها می باشد

کلیدواژه ها:

کنترل غیرفعال سازه ، سیستم جداسازلرزه ای ، آلیاژهای حافظه دارشکلی ، پیش کشیدگی ، تحلیل تاریخچه زمانی ، معیارهای ارزیابی