تجزیه و تحلیل معماری سبز و پایدار و بررسی آن در ایران

معماری سبز برخاسته از معماری پایدار و توسعه پایدار بوده که این نیز ناشی از نیاز انسان امروز در مقابل پیامدهای سوءجهان صنعتی و مصرفی عصر حاضر است. حفظ و حراست از منابع طبیعی جهان، مصونیت ازآلودگی هوا و سایر آلودگیهای محیطی، حفاظت از لایه ازن، بهداشت جسمی و روانی، آینده بشریت و … از موضوعاتی است که در این راستا مطرح بوده و ضرورت آن به عنوان یک وظیفه جهانی روز به روزآشکارتر میشود. ارزشهای ممعاری سنتی و سنت ارزشهای زیست محیطی معمار ی سنتی ایران واجد ارزشهای بسیار فراوان در شیوه های گوناگون استفاده بهینه از انرژی و بهره برداری اکولوژیک از انواعانرژیها و خصوصا کاربرد انرژیهای پایدار و بی زبان است.گرچه استفاده از باد و به عبارت صحیحتر بهره برداری از حرکت هوا و ایجاد نسیم عمده ترین و رایجترین نوع کاربرد انرژیهای بی زیان درمعماری سنتی ایران است. با این حال همه عناصر اربعه فلسفی و آیینی )آب، هوا، خورشید و خاک(دارای کاربرد عالی زیست محیطی در مدنیت و معماری ایران قدیم بوده است. در این مقاله سعی بر آن استتا با نگاهی جزئیتر به معماری سبز و معماری سنتی ایران بتوانیم این رویکرد از معماری را در ایران دوباره احیا کنیم. و. به این ترتیب این مقاله ابتدا به معماری سبز، ساختمان سبز و بام سبز میپردازد و را هکارهای آن را ارائه مینماید تا نواقص آن را.

کلیدواژه ها:

معماری ، معماری سبز ، معماری ایران ، معماری پایدار