سهم اجتماع پذیری معماری در طراحی معماری پایدار

رشد شتابان توسعه شهری و حضور گسترده صنعت و ماشین در معماری معاصرباعث تغییرات بنیادین در شکل و ساختار زیست بوم انسانها نموده است که در موارد گسترده ای باعث آسیبهای جدی به منابع زیست محیطی، اقتصادی واجتماعی شده است. طرح معماری پایدار در جهت تامین نیازهای امروز بدون آسیب زدن به منابع فردا صورت گرفته است و شامل مولفه هایی چون پایداری اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی میباشد. در این نوشتار با عطف توجه بهوجه اجتماعی پایداری ابتدا به بررسی و شرح جامعه پذیری یا اجتماعپذیری به عنوان فرایندی که انسان را برای حیات جمعی و فراگیری مناسبات زیستاجتماعی آماده میکند پرداخته و به بررسی عناصر اساسی جامعه پذیری شامل مهرورزی عاطفی، زبان و کنش متقابل انسانی)تعامل اجتماعی( پرداخته است که از این عناصر کنش متقابل اجتماعی دارای نقشی پررنگ در شکلگیری روابطاجتماعی و در نهایت جامعهپذیری اشخاص میباشد. سپس با معرفی فضای معماری به عنوان نوعی نهاد اجتماع پذیر، تعریفی از فضای معماری اجتماع پذیر بهمنزله مشخصهای که زمینه تعامل و کنش متقابل اجتماعی را در طراحی فضاهای معماری فراهم مینماید ارائه گشته است. در ادامه به شرح چگونگی تاثیر فضای معماری بر اجتماعپذیری اشخاص پرداخته و ضمن اشاره به دستاوردهایاجتماعی آن با کندوکاو در وجه اجتماعی معماری پایدار سهم اجتماعپذیری معماری در ایجاد پیوندهای پایدار اجتماعی و خلق معماری پایدار بیان گشته است

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، جامعه پذیری ، اجتماع پذیری ، پایداری اجتماعی ، تعامل اجتماعی