هویت پذیری شهرهای کهن ایران متاثر ازعوامل طبیعی و انسانی - بررسی موردی، شهر شوشتر،شهری با مهندسی انسانی در دل طبیعت

دوعامل انسان و طبیعت مهمترین عوامل اثر گذار بر معماری می باشند و اگرشهر را بتوان ظرفی از تمام معماریهای انجام شده، بسته به عوامل اثر گذار بر آن دانست، پس در شکل گیری شهرها نیز از مهمترین عوامل خواهندبود. در گذشته انسان با طبیعت سازگار می شد و با بهره جستن از عوامل طبیعی، بستری سازگار و در اختیار خود، فراهم می آورد. او با حمایت عناصر موجود در طبیعت ،زندگی حتی فراخور نیازهای خود را تامین می نمود.در شهر مورد بررسی عوامل طبیعی مانند آب، موقعیت جغرافیایی و اقلیمی بستراز یک طرف، شرایط اجتماعی و حکومتی که از جمله عوامل انسانیمحسوب می شوند، ازطرف دیگر، منجر به ایجاد کالبدی ویژه و خاص این شرایط، شده است.می توان گفت این شهر، شهری است که حیاتش در تاریخ با آب و حرمت آب آمیخته است به گونه ای که هویت شهر به شدت متأثر از نحوه برخوردانسان با این عنصرطبیعی است.تا جاییکه تشکیل هسته حکومتی در شهر و شیوه اداره آن نیز تحت تاثیر عوامل طبیعی، شکلی ویژه یافته که بالتبع در ایجاد کالبد خاص شهرموثر بوده است. انسان در برخورد با این عنصرطبیعی، از شیوه ای ویژه و منحصر به فرد استفاده نموده است که می توان آن را مهندسی آب دانست. این موضوع بر شکل گیری کالبدی شهر و فضاهایمعماری موجود درآن، همچنین نوع زندگی انسان، و ارتقا کیفیت استفاده او از فضاهای شهری موثر بوده است. در این مقاله بر آنیم تا با تحلیل کالبدی فضاهای شهری و شکل گیری کلشهر، تاثیر عوامل طبیعی بالاخص آب را در این شکل گیری و ساماندهی شناسایی کنیم، همچنین وابستگی کالبدی شهررا به عوامل انسانی و تاثیر متقابل این دو عامل بر هم را بر شکل گیری هویت و شکل غالب شهر و معماری خاص ان بررسی نماییم.

کلیدواژه ها:

عوامل طبیعی ، عوامل انسانی ، شکل گیری شهر ، هویت شهر ، کالبد شهر