شناخت مفاهیم پایداری درمعماری خانه های سنتی یزد

درکشورمامناطق اقلیمی متفاوت و شرایط اب وهوایی درفصول سال مختلف میب اشد معماری سنتی راه حل ها و شیوه هایی منطقی جهت فراهم نمودن شرایط اسایش انسان راابداع نموده است یکی ازسمبلهای معماری پایدارمعماری سنتی ایرانی است که به موضوع های اکولوژیکی و کارایی انرزی هم به لحاظ پایین بودن قیمت اولیه و هم به لحاظ پایین بودن قیمت جاری و کارکردی بنا پاسخگو بودها ست دربررسی بناهای سنتی و بوی استفاده ازانرژیهای تجدیدپذیر همچون جریان هوا نور حرارت افتاب و ... درساخت وسازها مدنظر سازندگان بودها ست درایران به علت دارا بودن چهاراقلیم متفاوت گرم و مربوطب گرم و خشک معتدل و مرطوب و سرد معماریهای متفاوتی به ویژه درطراحی مسکن بومی هماهنگ با اقلیم بوجود امده که درچنین فضاهای ساخته شده ای به کارگیری مصالح بومی کهکمترین تاثیرنامطلوب برمحیط رادارند وهمچنین کاهش میزان انرژی مصرفی با استفاده ازمصالح محلی موجب پایداری محیط زیست وافزایش دوام بناها گردیده و مهمترین نکته درمعماری جدید استفاده بیش ازحد ازانرزیهای غیرقابلتجدید فسیلی است که علت اصلی آن استفاده ازمصالح نامناسب و حمل و نقل آنها و طراحی اشتباه بنا با استفاده ازوسائل گرم کننده و خنک کننده با توجه به شرایط اقلیمی است دراین مقاله سعی گردید تا ویزگیهای معماری اقلیم گرم و خشک و ویژگیهای بناهای قدیم و جدید شهریزد را بیان نموده تابدین طریق به ارتباط معماری گذشتگان درجهت استفاده بهینه ازانرژی و پایداری محیط اشاره شود

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، اقلیم ، معماری سنتی ، معماری یزد