راهبردهای توسعه مراکزشهری پایدارنمونه موردی محدوده مرکزی اصفهان

توجه به مراکز شهری به عنوان بخشی از ساخت اصلی شهر از این جهت درخور اهمیت است که این مراکز از یک سو نماد میزان توسعه یافتگی یک شهر و مظهر بالندگی و هویتمندی و از دیگر سو مکان تعاملات اجتماعی، آموزش و محل زندگی جمعی ساکنان آن است. بازآفرینی و باززنده سازی مراکز شهری را در دو عنوان اصلی می توان مورد توجه قرار داد. اول باززنده سازی و احیای مراکز شهری موجود در بافت های تاریخی و مراکز سنتی شهر، دوم خلق و بازآفرینی مراکز شهری در توسعه های جدید به گونه ای که زمینه ساز متنوعی از کاربری ها باشد. این نوشتار در جستجوی یک الگوی توسعه پایدار به عنوان راهنمایی برای بازآفرینی و باز زنده سازی مراکز شهری است که ضمن توجه به ابعاد اقتصادی جوابگوی ابعاد اجتماعی و فرهنگی و در کل ایجاد یک فضای شهری سرزنده باشد و در این مسیر پس از تبین زمینه های استراتژک با استفاده از تکنیک سوات به تحلیل محدوده مطالعه و نقد اقدامات در آن می پردازد. از نتایج این پژوهش ارائه رویکردی کاربردی برای تحلیل و ارائه راهکار در برخورد با پدیده مرکز شهر می باشد

کلیدواژه ها:

مراکزشهری ، توسعه پایدار ، تحلیل سوات ، محدوده مرکزی اصفهان