گذرازمفهوم شمایل نگاری درمسیحیت تاخطاطی دردوره اسلامی

خطاطی به عنوان عمده ترین هنراسلامی ، نقش مهمی در دادن بنیادی میتولوژیک و الهامی و ازلی به هنرمند مسلمان داشته است . ما در این مقاله در پی چگونگی رسیدن به خطاطی در سرزمین اسلامی و نسبت آن با شمایل نگاری مسیحیت می باشیم که با استفاده از روش کتابخانهای و بررسی اسناد و مدارک به مطالعه در زمینهی شمایل نگاری در مسیحیت ، علت شمایل ستیزی اسلامی و مفهوم خطاطی و علت به کارگیری خطاطی در هنر اسلامی پرداخته ایم . خطاطی در هنر اسلامی مفهوم شناخته شده و عمیق دارد که با شمایل ستیزی در اسلام که فقط در مورد تصویر کردن ذات الهی صدق می کند ، جایگزین شمایل نگاری در دوره مسیحیت شده است زیرا که اینگونه شمایل نگاری از نظر اسلام به منزله شریک گرفتن برای خداست و هر شی به شکل نوعی بت باعث حائل بین انسان و حضور نامرئی خدا می شود و ما را از واقعیت دور می کند . شمایل نگاری مسیحیت گونه ای رمزپردازی با بهره مندی از صورت انسانی مسیح با گوهر الهی اش می باشد اما خطاطی جلوه ای از باطن و روح آدمی است که نقش مهمی در تداعی کلام خدا که همان قرآن است ، دارد که نمایشگر هماهنگی کلی وحدت و کثرت است که از طریق نفس رحمانی با هم یگانه گشته اند

کلیدواژه ها:

شمایل نگاری ، مسیحیت ، هنراسلامی ، شمایل ستیزی ، خطاطی