معماری پایداروبررسی آن درحوزه محیط زیست

از زمانی که پایداری در حوزه های محیط زیست انسانی و شهری وارد شده و اجلاس ریو دوژانیرو در سال ١٩٧۶ مورد بحث قرار گرفته است حدودا ٣٠ سال می گذرد. به لیل آلودگی های محیطی مختلف ضرورت سالم سازی محیط شهرها برای ساکنان مورد توجه قرار گرفته است . با اینکه نتایح بحران های امروزی به خوبی شناسایی شده اند ولی بسیاری از راه حل های ارائه شده نسبت به مشکلات محیطی در معماری پایدار به نظر نا کار آمد و ناقص می آیند . هرچند توسعه پایدار ریشه های مختلفی دارد ولی با جستجو درباره معضلات پیش روی انسان و راه حل آن در معماری پایدار نقش طبیعت هرچه بیشتر آشکارمی شود و پایداری به معنی ایجاد فر آیندی قابل تکرار می باشد . در انتهای این نوشتار طبیعت و معنای وسیع آن مورد بررسی قرار گرفته که میتواند به نوعی تعیین کننده رابطه انسان ، طبیعت و معماری باشد.روش این تحقیق مبتنی برمطالعات کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی دارد. نتایج بدست آمده از این پژوهش به درک اهمیت معماری پایدار در حوزه محیط زیست و بهبود رابطه انسان ، طبیعت و معماری منجر می شود

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، طبیعت ، توسعه پایدار ، فرآیند معماری