نقش عوامل کالبدی درشکل گیری دلبستگی به مکان

مکان تنها بخشی از فضا نیست، بلکه بستری برای خاطرات، رویدادها و تعاملات معن یدار زندگی افراد بوده است. علاوه بر تعاملاتی که در مکا ن بین انسان ها به وقوع می پیوندد، مخاطبین با خود مکا نها نیز روابط عاطفی را شکل می دهند و زمانی که این تعاملات بین انسان و مکانها توسعه یابند معمولاً منجر به حسی از دلبستگی به آن مکان می شود، که تجربه ی آن برای هر شخص منحصر به فرد بوده است. امروزه مطالعات پیرامون دلبستگی به مکان، رو به افزایش اند، گرچه یکی از محدودیتهای این تحقیقات، ارتباط بین ویژگی های فیزیکی مکان و دلبستگی مخاطبین است. این در حالیست که آگاهی از چگونگی تاثیر جنب ههای فیزیکی مکان بر دلبستگی و حس مکان یکی از نیازهای اساسی معماران و طراحان است. با توجه به اهمیت حس دلبستگی به عنوان عاملی در ارزیابی تعاملات انسان مکان و ایجاد فضاهای طراحی شده ی با کیفیت، این پژوهش تلاشی دارد که به بررسی بعد کالبدی دلبستگی به مکان بپردازد. بر این اساس مقال هی حاضر با مرور متون و اسناد مرتبط در این حوزه، در ابتدا ضمن ارائه تعاریف دلبستگی به مکان، پیامدها و بررسی جنبه ی فیزیکی این حس به طبقه بندی و روش نسازی عوامل فیزیکی موثر بر تعاملات انسان مکان می پردازد. در نهایت مدلی شامل این عوامل کالبدی و چگونگی تاثیرشان بر دلبستگی مکانی ارائه خواهد شد که می تواند چارچوبی برای مطالعات آتی در زمین هی دلبستگی فیزیکی به مکان و راهگشای بازیابی هویت از دست رفته در مقیاس شهری و معماری باشد

کلیدواژه ها:

مکان ، دلبستگی به مکان ، عوامل فیزیکی ، تعاملات