مدیریت ریسک مخاطرات اقلیمی با تاکید بر نقش سیستم های هشدار زودهنگام در فرایند تصمیم سازی

امروزه تغییر اقلیم بزرگ ترین چالش فراروی بشر می باشد و آنچه این بحران را در صدر مسایل جهانی قرار داده، نقش فزاینده فعالی تهای انسانی در تشدید تغییرات اقلیمی وحساسیت بسیار زیاد جوامع انسانی به مخاطرات ناشی از این تغییرات است.ایران نیز از جمله کشورهای درحا لتوسعه است که به دلیل واقع شدن در کمربند خشک ونیمه خشک ، از دیرباز شرایط اقلیمی نامناسبی داشته و از خش کسالی و کمبود آب رنج می برد . آمارهای منتشرشده نیز حاکی از تاثیر خش کسالی ها بر منابع آبی لازم برایفعالیت های شهری و کشاورزی است . اما متاسفانه برنامه ریزی و مدیریت ریسک در این شرایط چندان جدی گرفته نم یشود ودر مدیریت های شهری ظرفی تهای فنی، مالیو نهادی استفاده شده برای تصمی مسازی و تصمیم گیری درخصوص مدیریت ریسک مخاطرات ناشی از تغییرات اقلیمی اندک است .این در حالی است که خطر، بسیار جدیو زمان نیز ب هسرعت در حال ازدس ترفتن است. بدون شک، ارزیابی مجدد توا نهای محیطی کشور در سطوح ملی و محلی و بازنگری در برنام ههای توسعه در سطوح یادشده در شرایط تغییر اقلیمی ضروری است.در این پژوهش سعی شده است که با روش توصیفی،تحلیلی و با جمع آوری اسناد و اطلاعات انتشاریافته توسط سازمانهای جهانیمرتبط و مطالعات موجود در زمینه مدیریت ریسک مخاطرات اقلیمی و نیز تجزیه و تحلیل موضوعی از منظر علوم مرتبط با فن آوریهای نوین ، راهکارهای عملیاتی درخصوص مدیریت ریسک تغییرات اقلیمی ارایه و ضرورت ایجاد سیستم پشتیبان تصمیم و نقش سیستم های هشدار دهنده در فرایند تصمیم گیری تبیین گردد

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، مدیریت ریسک ، آشکارسازی ، ارزیابی اثرات ، سیستم هشدار زودهنگام