بررسی نفوذپذیری آب در خاک در شرایط بارندگی ناماندگار

فرایند نفوذ یکی از فرایندهای چرخة هیدرولوژیکی بوده که توجه آبشناسان را بیش از هر فرایند دیگری به خود جلب نموده است . این فرایند موجبات تب دیل بارندگی خام را به خالص فراهم نموده که در نهایت بارندگی مازاد در تبیین مدلهای بارندگی - رواناب مورد استفاده قرار می گیرد. عملکرد مدلهای بارندگی - رواناب بستگی تام به چگونگی تبدیل بارندگی خام به خالص داشته و در حال حاضر کیفیت بخشیدن به تغییرات مکانی و زمان ی فرایند نفوذ آب در خاک بعنوان مانع اصلی در بررسی عملکرد مدلهای بارندگی - رواناب محسوب می شود . در اکثریت مدلهای نفوذ، بارندگی بصورت ثابت (ماندگار) به مدل معرفی گردیده و موجبات تبدیل آن به بارندگی خالص فراهم می گردد. دراین مقاله با بهره گیری ازمدلGreen-Ampt و نتایج آزمایشات رینگ مضاعف در هفت چاهک که دریکی ازحوزه های معرف جنوب کشور انجام گردیده، موجبات تخمین پارامترهای مدل امکانپذیر گشته و آنگاه بارندگی خالص ناشی از بارندگی خام ناماندگار با استفاده از مدل تبیینی و با بهره گیری از دو دیدگاه کام ً لا متفاوت محاسبه م ی گردد . پس از تحصیل اطمینان از شرایط و محدودیتهای هر دیدگاه، امکان ایجاد تمایز بین مقیاس زمانی بکار رفته در مدل و مقیاس زمانی مشاهدة بارندگی ناماندگار و بررسی تاثیر آنها بر شاخصهائی نظیر عمق رواناب، پیک رواناب و نفوذ تجمعی میسر گردیده است

کلیدواژه ها:

بارندگی ناماندگار ، نفوذپذیری ، مقیاس زمانی مدل ، مقیاس زمانی مشاهدة بارندگی