مدلهای عصبی - فازی اصلاح شده برای پیش بینی تولید سفرهای اجباری و غیر اجباری شهروندان در شهرهای بزرگ

یکی از مراحل برآورد تقاضای سفر در فرآیند برنامه ریزی حمل و نقل شهری، پیش بینی سفرهای تولید شده از نواحی مختلف شهر است. در این مقاله ضمن ارائه مدلهایی برای پیش بینی تولید سفر به کمک شبکه های عصبی-فازی برای هر دو نوع سفرهای اجباری و غیر اجباری، نشان داده می شود که چگونه می توان با استفاده از روشهای ابتکاری توان یادگیری و تعمیم دهی این مدل ها را افزایش داد. مدل عصبی – فازی ابتکاری اصلاح شده برای پیش بینی تعداد سفرهای تولید شده برای دو هدف سفر، یکی از نوع اجباری (هدف سفر شغلی) و دیگری از نوع غیر اجباری (هدف سفر تفریح و زیارت) برای مطالعه موردی شهر شیراز به عنوان یک شهر بزرگ بر مبنای اطلاعات حاصل از مطالعات جامع حمل و نقل سال 1378 شیراز به کار گرفته شد. مقایسه های انجام شده دراین مطالعه نشان داد که می توان با اصلاح مدلهای عصبی – فازی به مدلهایی دست یافت که ضمن حفظ خصوصیت برتری در یادگیری، از نظر قدرت تعمیم دهی نیز قابل رقابت با مدلهای رگرسیونی باشند.

کلیدواژه ها:

مدل های تولید سفر ، شبکه عصبی - فازی ، برآورد تقاضا