نقش و عملکرد فیلر بر نسبتهای حجمی و غشای قیری در مخلوط‌های آسفالتی

فیلر کوچکترین بخش مصالح سنگی بتن آسفالتی است که با پرکردن فضاهای خالی، بدلیل نرمی، خصوصیات سطحی و ترکیب شیمیایی نقش یک ماده فعال را ایفا می کند. هرچند فیلر بخش کوچکی از بتن آسفالتی را تشکیل می دهد اما با توجه به قابلیت جذب نسبتا زیاد قیر تغییرات جزئی در مقدار و یا خصوصیات آن می تواند، نقش قیر بعنوان یک ماده چسبنده پایدار کننده مصالح سنگی را تحت تاثیر قرار دهد. یکی از پارامترهای کنترل کننده کم قیری یا پرقیری مخلو طهای بتن آسفالتی، ضخامت غشایی است که می تواند معیاری از ناپایداری مخلوط باشد. در این پژوهش با بکارگیری دو نوع فیلر با خصوصیات هندسی، فیزیکی و شیمیایی متفاوت، تاثیر آنها بر نسبت های حجمی و ضخامت غشایی مخلو ط های بتن آسفالتی مورد بررسی قرار می گیرد. فیلرهای مورد برسی شامل سیمان پرتلند و پودرسنگ آهکی هستند که هریک در دو سطح مخصوص و نرمی متفاوت با ساخت نمونه های مارشال تحت آزمایش قرار می گیرند. همچنین بر اساس تعاریف متداول و جدید از ضخامت غشایی، تاثیر نوع، میزان و نرمی فیلر بر ضخامت غشایی بررسی می شود. نتایج این بررسی نشان می دهد پایداری مارشال و نسبتهای حجمی مخلوط بتن آسفالتی چون وزن مخصوص، حجم منافذ، جذب قیر و قیر بهینه، علاوه بر نوع فیلر به سطح مخصوص و نرمی نیز وابسته است. همچنین ضخامت غشایی با حجم منافذ سنگدانه ها و حجم هوای مخلوط در ارتباط نزدیک است.

کلیدواژه ها:

بتن آسفالتی ، فیلر ، نرمی فیلر ، نسبت‌های حجمی ، ضخامت غشایی