ارائه متدولوژی تعیین شبکه امکانپذیر خطوط ویژه اتوبوسرانی

در طراحی شبکه خطوط ویژه توسط یکی از روشهای بهینه سازی ریاضی، گزینش مجموعه خطوط امکانپذیر که شرایط اولیه ای برای ورود به مسئله را دارا هستند، به میزان قابل توجهی از زمان اجرای برنامه خواهد کاست. از سوی دیگر، شبکه پیشنهادی نیاز به اصلاح کمتری داشته و اجرای آن در شبکه واقعی امکانپذیرتر می باشد. در این مقاله، شاخص هایی به عنوان شاخص های امکانپذیری ایجاد خطوط ویژه ارائه شده و در نهایت متدولوژی گزینش مجموعه کمانهای امکانپذیر پیشنهاد می گردد. کاربرد روش پیشنهادی در یک مطالعه موردی بر روی بخشی از شبکه شهر مشهد مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

طراحی شبکه ، شبکه امکانپذیر ، خطوط ویژه اتوبوسرانی