بررسی تجربی تغییرات مقاومت و بار نهایی پانل های ساندویچی WPC-FRP با ایجاد شیارهای سطحی

یا چوب پلاستیکWPC ( Wood Plastic Composit ماده مرکبی است که از پسماندهای چوب بعنوان الیاف و پلاستیک بعنوان ماتریس تشکیل شده است. به دلیل مزیت اقتصادی و مقاومت فشاری و کششی بالای این ماده از آن در سازه های دریایی بعنوان کف اسکله ها و همچنین در کف پل های کوچک می توان استفاده کرد. غالبا برای بهبود سختی صفحات بکار رفته، از مواد کامپوزیتی FRP در قسمت های تحتانی وفوقانی آن بعنوان مقطع پانل ساندویچی استفاده می شود. یکی از نواقص این پانل های ساندویچی ساخته شده از هسته WPC و لایه های تقویتی FRP ، جداشدگی ) debonding ( لایه ها از هسته ی اصلی می باشد که باعث کاهش مقاومت حداکثر پیش بینی شده سازه می گردد. یکی از راه های از بین بردن این نقص استفاده از شیار های مختلف بر روی سطوح هسته قبل از چسباندن لایه های تقویتی می باشد . این عمل باعث می شود سطوح تقویتی عملا با هسته درگیری بیشتر ی داشته باشند که سبب افزایش نیروی چسبندگی و مقاومت بین آنها می شود. در این تحقیق با انجام آمادگی سطحی و ایجاد شیارهایی به شکل طولی و مایل بر روی صفحات WPC ، پانل های ساندویچی WPC-FRP مورد آزمایش قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد که ایجاد شیارها باعث بهبود رفتار صفحات می شود. همچنین شیارهای طولی مناسبترین نوع شیارها در به تاخیرانداختن جداشدگی می باشد

کلیدواژه ها:

شیارهای سطحی ، صفحات WPC ، پانل ساندویچی ، FRP ، جداشدگی سطحی