بررسی روانگرایی خاکهای ماسهای اشباع با استفاده از روش انرژی به وسیله دستگاه برش پیچشی استوانه توخالی

یکی از شیوههای ارزیابی پتانسیل روانگرایی در خاکها استفاده از مفهوم انرژی است. در تحقیق حاضر با انجام آزمونهایی به وسیله دستگاه برش پیچشی استوانه توخالی، اثر تراکم، تنش همهجانبه، تنش برشی استاتیکی اولیه بر میزان انرژی تلفشده در هنگام روانگرایی ماسه فیروزکوه بررسی شد. انرژی تلفشده با جمع سطح داخل منحنی هیسترزیس به صورت تجمعی تا رسیدن به روانگرایی محاسبه شده است. ابتدا با انجام آزمایش کنترل کرنش با دامنه کرنش متفاوت بر روی نمونههایی با تراکم و تنش تحکیم یکسان، صحت یافتههای موجود در ادبیات فنی بررسی شد؛ سپس با انتخاب یک دامنه کرنش به بررسی اثر پارامترهای فوق بر میزان انرژی در واحد حجم منجر به روانگرایی پرداخته شد. همچنین با انجام چندین آزمایش کنترل تنش، میزان انرژی منجر به روانگرایی در واحد حجم بدست آمده در دو روش و روند افزایش انرژی در آن دو مقایسه شده است

کلیدواژه ها:

روانگرایی ، ماسه ، دستگاه برش پیچشی استوانه توخالی ، روش انرژی