تعیین تراکم نیل بهینه بر مبنای کنترل ضریب اطمینان تعادل حدی

روش میخکوبی یکی از روشهای پایدارسازی دیوارههای گودبرداری بشمار میرود. در این روشاصطلاحا گًوه محرکبه خاکمقاوم پشت آن دوخته میشود. سازگاری این روشبا محیطهای شهری سببگسترشسریع میخکوبی در بین دستاندرکاران صنعتساختوساز شده است. اصول طراحی سیستم میخکوبی مبتنی بر آزمونوخطاستبهگونهای که ابتدا یکچیدمان هندسی برای میخها در مقطع دیواره در نظر گرفته میشود و سپس با آزمونوخطا آنقدر چیدمان اصلاح میگردد تا معیارهای آییننامهای ضریب اطمینان مجاز و تغییر شکل مجاز ارضا گردد. یکموضوع مهم برای هر کارفرما دستیابی به طرح بهینه و بهتبع آن قیمتهای معقولتر و اقتصادیتر میباشد. هدف پژوهش حاضر دستیابی به این طرح میباشد. برای دستیابی به طرح بهینه چیدمانهای مختلف میخها مورد بررسی قرار گرفته است. تغییر چیدمان میخها با استفاده از دو پارامتر عرضاز مبدأ و زاویه خط گذرنده از انتهای میخها ایجاد شده است. برای هر دیواره با عمق مشخصو پارامترهای مقاومتی خاکمعین که بهعنوان ورودی در نظر گرفته شدهاند چیدمانهایمختلفی بهدستآمده و برای هر یکاز این چیدمانها پارامتر تراکم میخمحاسبه گردیده است. تمامی چیدمانها به نحویمیباشند که معیار ضریب اطمینان حالت حدی را برآورده سازند. از بین طرحهای حاضر برای هر دیوار، طرحی که کمترین تراکم میخ را به دست میدهد بهعنوان طرح بهینه در نظر گرفته شده است. سپسطرحهای بهینه به شبکه عصبی مصنوعی معرفی گردیدهاند و با آموزش شبکه عصبی ابزاری برای پیشبینی پارامتر تراکم میخ برای دیوارههای میخکوبی شده ارائه گردیده است بهنحویکه با داشتن پارامترهای مقاومتی خاک و ارتفاع دیواره گودبرداری، تراکم میخ بهینه بهوسیلهی شبکه عصبی به دست میآید و بدینوسیله امکان ارزیابی طرح پایدارسازی و یا هزینهی بهینهی انجام آن فراهم میگردد.

کلیدواژه ها:

گودبرداری ، میخکوبی ، پایدارسازی گود ، بهینهسازی ، شبکه های عصبی مصنوعی