کاربرد روشهای بازنمونهگیری در برآورد عدم قطعیت موجود در تحلیل خطر احتمالی زمینلرزه به روش ناپارامتری

یکی از دلایل مهم تغییر رویکرد تعینی برآورد عملکرد سازهها به سمت رویکردهای احتمالاتی، وجود منابع مختلف عدم قطعیت در پارامترهای تاثیرگذار بر رفتار سازه میباشد. در این میان عدم قطعیت موجود در نیروهای جانبی زمینلرزه، مهمترین منبع عدم قطعیت در پارامترهای تاثیرگذار بر رفتار سازه به حساب میآید. این امر ناشی از طبیعت تصادفی و پیچیدگیهای موجود در وقوع زمینلرزه میباشد. عدم قطیت موجود در نیروهای زمینلرزه به دو دسته عدم قطعیتهای موجود در چگالی احتمال بزرگای زمینلرزه و عدم قطعیتهای موجود در نحوه کاهیدگی دامنه امواج زمینلرزه از چشمه تا سایت تقسیم میشود. مطالعات صورت گرفته بر روی چگالی احتمال بزرگای زمینلرزه به خوبی نشان میدهد که استفاده از روشهای آماری ناپارامتری در مقایسه با روشهای پارامتری سنتی میتواند موجب بهبود برآوردهای صورت گرفته از تابع چگالی بزرگا شود. با این وجود این روش به دلیل ناپارامتری بودن قادر به تخمین عدم قطعیتهای موجود نمیباشد. در این تحقیق الگوریتم توسعه یافتهای بر مبنای روش بوت استرپ که یک روش بازنمونه گیری میباشد، جهت برآورد عدم قطعیتهای موجود در تابع چگالی بزرگای زمینلرزه معرفی میشود. مزیت این روش در نظر گرفتن تمامی حالات محتمل در مورد نحوه رخداد زمینلرزه میباشد